Ժամանակն է, որ Հայոց Եկեղեցին վերանայի իր բաց դռների քաղաքականությունը, հատկապես՝ երդվյալ թշնամիների և ուրացածների հանդեպ։ Որպես դարերի ընթացքում ազգի հավատի, ինքնության ու դիմադրության ապավեն՝ Եկեղեցին չի կարող անսահման ներողամիտ լինել այն ուժերի հանդեպ, որոնք խարխլում են ազգային հիմնասյուները։
Չի կարելի անվերջ ներել նրանց, ովքեր ոչ միայն խոտորել են ճշմարիտ ուղին, այլև ոտնահարում են մեր սրբությունները և սրբազան հիշողությունը։
Գոյատևելու համար երբեմն նույնիսկ եկեղեցին պարտավոր է առաջնորդվել մարտական ռազմավարությամբ. հին խոսք կա՝ «պատերազմում՝ ինչպես պատերազմում» (à la guerre comme à la guerre)։
Այմեն Այվազյան